استئو فلکس

استئو فلکس هلث اید

استئوفلکس هلث اید یک مکمل تخصصی برای حفظ سلامت مفاصل و غضروف‌ها است که تحت لیسانس شرکت Health Aid انگلستان با پروانه ساخت شرکت نیک اختر آریا تولید شده است. osteoflex حاوی ترکیبات مؤثر و طبیعی از جمله گلوکزامین سولفات، کندرویتین سولفات، ویتامین سی، منگنز و پودر زردچوبه برای کمک به کاهش التهاب، درد، خشکی و بهبود عملکرد مفاصل است. استئوفلکس در جعبه های مقوایی 30 عددی (2 بلیستر 15تایی) و به شکل قرص‌ در فرمولاسیون عاری از هر گونه نگهدارنده، طعم دهنده، نمک و شکر می باشد.

سلامت مفاصل و غضروف‌ها به دلیل نقشی که در حرکت طبیعی و بدون درد دارد، یکی از جنبه‌های حیاتی زندگی سالم و فعال است. با گذشت زمان و تحت تأثیر عوامل مختلفی نظیر افزایش سن، آسیب‌های فیزیکی و التهابات مزمن، غضروف‌ها و مفاصل ممکن است دچار تخریب و آسیب شوند. التهاب مفاصل، به ویژه در بیماری‌هایی مانند آرتروز، به تخریب بافت‌های نرم و سخت مفصلی منجر شده و باعث محدود شدن دامنه حرکتی و درد شدید می گردد. سری مقالات آرتروز که توسط دکتر احسان عمادی (داروساز) گردآوری شده و در مجله داروکده موجود است برای کسب اطلاعات بیشتر توصیه می شود.

در این شرایط بکارگیری راهکارهای درمانی، فیزیوتراپی و استفاده از مکمل‌های حاوی ترکیبات ضد التهاب و ترمیم‌کننده مفاصل می‌تواند در کاهش درد و خشکی، بهبود حرکت مفاصل و جلوگیری از تخریب پیش رونده غضروف‌ها نقش بسزایی داشته باشد.

قرص osteoflex برای چیست؟

استئوفلکس، مکمل غضروف ساز با فرمولاسیون متشکل از ترکیبات طبیعی و ضد التهابی مانند گلوکزامین سولفات، کندرویتین سولفات، ویتامین سی، منگنز و پودر زردچوبه به طور ویژه برای بهبود سلامت مفاصل و غضروف‌ها طراحی شده و فاقد هر نوع نگهدارنده، طعم دهنده، نمک و شکر است. در ادامه با خواص هر ترکیب بکار رفته در قرص استئوفلکس بیشتر آشنا خواهیم شد:

• استئوفلکس حاوی 500 میلی گرم گلوکزامین سولفات

گلوکزامین سولفات یک آمینو قند طبیعی است که به طور عمده در غضروف مفاصل یافت می‌شود. این ترکیب نقش مهمی در سنتز و بازسازی پروتئوگلیکان‌ها و گلیکوزآمینوگلیکان‌ها که اجزای اصلی ماتریکس خارج سلولی غضروف هستند، دارد. گلوکزامین با مهار آنزیم‌های تجزیه‌کننده بافت غضروفی مانند کلاژناز و فسفولیپاز A2، از تخریب غضروف جلوگیری کرده و فرایند بازسازی آن را تسهیل می‌کند. همچنین، مطالعات نشان داده‌اند که گلوکزامین می‌تواند التهاب مفصلی را کاهش داده و از تخریب بیشتر غضروف در بیماران مبتلا به آرتروز جلوگیری نماید. در نهایت اینکه، مصرف گلوکزامین سولفات برای بهبود درد، کاهش التهاب و افزایش قابلیت حرکتی در افراد مبتلا به اختلالات مفصلی مفید به نظر می رسد.

• استئوفلکس و 400 میلی گرم کندرویتین سولفات

کندرویتین سولفات یکی دیگر از اجزای مهم ماتریکس خارج سلولی غضروف است که نقش اساسی در حفظ انعطاف‌پذیری و خاصیت ارتجاعی غضروف دارد. این ترکیب به واسطه حفظ تعادل آب در بافت غضروفی و کاهش فعالیت آنزیم‌های مخرب غضروف مانند الاستاز و هالورونیداز، باعث جلوگیری از تجزیه غضروف می‌شود. کندرویتین همچنین با مهار ترکیبات التهابی مانند پروستاگلاندین‌ها و اینترلوکین‌ها، خواص ضد التهابی از خود نشان داده و در بهبود درد مفصلی و حفظ عملکرد طبیعی مفاصل نقش دارد. این ترکیب به طور مؤثر در کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل در بیماران مبتلا به آرتروز به کار می‌رود.

• قرص استئوفلکس و 100 میلی گرم ویتامین سی

ویتامین C یا اسید اسکوربیک یکی از مهم‌ترین آنتی‌اکسیدان‌ها در بدن است که نقش حیاتی در سنتز کلاژن دارد. کلاژن پروتئین اصلی سازنده غضروف، استخوان‌ها، تاندون‌ها و رباط‌ها بوده و به عنوان ساختار پایه‌ای برای بازسازی و تقویت بافت‌های پیوندی عمل می‌کند. از سوی دیگر، رادیکال‌های آزاد مولکول‌های ناپایداری هستند که به سلول‌ها و بافت‌های بدن از جمله مفاصل آسیب رسانده و با حمله به ساختارهای حیاتی مانند غضروف‌ها و مفاصل به مرور زمان منجر به تخریب این بافت‌ها می‌شوند. تخریب ناشی از رادیکال‌های آزاد می‌تواند باعث کاهش انعطاف‌پذیری مفاصل، افزایش درد و ناتوانی در حرکت روان و بدون مشکل شود. بنابراین، ویتامین C به عنوان یک آنتی اکسیدان حیاتی برای بدن، با تقویت سیستم ایمنی و کاهش استرس اکسیداتیو، می‌تواند به کاهش التهابات مزمن و محافظت از مفاصل در برابر آسیب‌ها رادیکال های آزاد کمک کند.

• استئوفلکس و 100 میلی گرم پودر زردچوبه

گیاه زردچوبه با نام علمی Curcuma longa به دلیل داشتن ماده فعال کورکومین از دیرباز به عنوان یک داروی طبیعی در کاهش التهاب و درد استفاده می‌شود. کورکومین اثرات ضد التهابی خود را از طریق مهار مسیرهای سیگنال‌دهی سلولی مانند NF-κB و COX-2 اعمال می‌کند که هر دو نقش مهمی در تولید واسطه‌های التهابی مانند پروستاگلاندین‌ها و سیتوکین‌هایی نظیر TNF-α و IL-6 دارند. این مهار به کاهش پاسخ‌های التهابی در بدن، به‌ویژه در بیماری‌هایی مانند آرتروز و روماتیسم مفصلی، منجر می‌شود. علاوه بر اثرات ضد التهابی، کورکومین به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی، با خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد و مهار استرس اکسیداتیو، از تخریب سلول‌های غضروفی و سایر اجزای مفصلی جلوگیری می‌کند. همچنین، کورکومین از طریق بهبود عملکرد میتوکندری و تقویت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی در سلول‌ها، از مفاصل در برابر تخریب‌ ناشی از اکسیداسیون محافظت می‌کند. این خواص باعث شده که کورکومین به عنوان یک ترکیب مفید در درمان بیماری‌های التهابی مفصلی شناخته شود.

• Osteoflex و 2 میلی گرم منگنز

منگنز یک عنصر کمیاب ضروری است که در بسیاری از فرایندهای متابولیکی بدن نقش دارد. این عنصر به عنوان کوفاکتور در آنزیم‌های مختلفی که در سنتز پروتئین‌ها و کلاژن نقش دارند، عمل می‌کند. علاوه بر این، منگنز در متابولیسم غضروف‌ها و استخوان‌ها به کمک فعالیت آنزیم‌های گلیکوزیل ترانسفراز، که در ساخت گلیکوزآمینوگلیکان‌ها دخالت دارند، مشارکت دارد. این ترکیبات برای حفظ ساختار و عملکرد صحیح بافت‌های مفصلی ضروری هستند. همچنین منگنز خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و می‌تواند از تخریب سلول‌های مفصلی بر اثر استرس اکسیداتیو جلوگیری کند.

در نهایت اینکه مکمل استئوفلکس با ترکیبی از گلوکزامین، کندرویتین، ویتامین C، منگنز و زردچوبه، یک راه حل جامع و مؤثر برای بهبود سلامت مفاصل و غضروف‌ها فراهم می‌کند. این محصول با اثرات ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ترمیم‌کننده غضروف، به کاهش درد، بهبود حرکت و پیشگیری از تخریب مفاصل کمک می‌کند و می تواند انتخابی مناسب برای افرادی باشد که در جست و جوی اثرات کمک درمانی مکمل ها با کمترین عوارض جانبی و بیشترین اثرگذاری هستند.

روش مصرف قرص استئوفلکس

قرص osteoflex طریقه مصرف آسانی دارد و از 12 سالگی به بعد قابل استفاده است. به این صورت که روزانه 1 تا 2 قرص ترجیحاً همراه با غذا مصرف شود.

زمان مصرف قرص osteoflex

بهترین زمان خوردن قرص استئوفلکس با توجه به ترکیبات تشکیل دهنده آن برای جذب بهتر و حداقل عارضه گوارشی احتمالی، همراه غذا است و می توان روزانه بعد از وعده غذایی اصلی (ناهار، شام و یا هر دو) استفاده کرد.

عوارض قرص استئوفلکس

استئوفلکس به دلیل ترکیبات طبیعی مانند گلوکزامین، کندرویتین و زردچوبه معمولاً عوارض جدی ندارد و از نظر گوارشی به خوبی تحمل می‌شود. با این حال، در برخی افراد ممکن است عوارضی نظیر مشکلات خفیف گوارشی مانند تهوع، نفخ یا اسهال رخ دهد. افراد دارای حساسیت به هر یک از ترکیبات آن باید با احتیاط مصرف کنند. همچنین به موارد زیر توجه شود.

• افراد دیابتی این مکمل را با احتیاط و پایش قند مصرف نمایند.
• منع مصرف در افراد دارای حساسیت به منابع غذایی دریایی وجود دارد.

تداخل دارویی استئوفلکس

مصرف استئوفلکس ممکن است با داروهای ضد انعقادی و رقیق کننده خون (مانند وارفارین) تداخل داشته باشد و اثرات آن ها را تشدید کند. لذا برای جلوگیری از تداخلات احتمالی بهتر است با پزشک مشورت شود.